Jak długo będziesz żyć? Jeden czynnik wpływa na to najsilniej
Czy ćwiczenia, zdrowa dieta i rezygnacja z używek wystarczą, aby dożyć mitycznego wieku 100 lat? Naukowcy są zdania, że najważniejszy może być jeden czynnik.
Długość życia: geny czy styl życia?
Zdrowa dieta i regularne ćwiczenia niewątpliwie pomagają w utrzymaniu dobrej kondycji. Ale coraz więcej naukowców twierdzi, że to geny, a nie styl życia, mają decydujący wpływ na to, ile lat przeżyjemy.
Jednym z ortodoksyjnych wyznawców zdrowego stylu życia jest Bryan Johnson, którego przykład przytacza The Guardian.
47-letni mężczyzna codziennie przyjmuje 111 tabletek odpowiednio dobranych suplementów, stosuje rygorystyczną dietę wegańską, regularnie ćwiczy i unika alkoholu. Czy jednak te kroki wystarczą, żeby faktycznie mógł osiągnąć swój cel, jakim jest dożycie 100 lat?
Nicklas Brendborg, duński biolog molekularny, w swojej książce "Jellyfish Age Backwards" szacuje, że przeżycie lat 93-100 jest takim samym wyzwaniem jak wszystkich poprzednich, od narodzin do 93. roku życia, łącznie.
Profesor Richard Faragher z Uniwersytetu w Brighton z kolei podkreśla, że ryzyko chorób i śmierci rośnie wykładniczo z wiekiem. Choć zdrowy styl życia może wydłużyć życie nawet o 14 lat, niewielu z nas dożywa setki.
Jaki wpływ na długowieczność mają dieta i ruch?
Lynne Cox z Uniwersytetu Oksfordzkiego twierdzi, że geny mają większe znaczenie niż zdrowy styl życia w przypadku ekstremalnej długowieczności dochodzącej do setki.
Badania nad fińskimi bliźniakami wskazują, że umiarkowany wysiłek fizyczny jest lepszy niż brak aktywności, ale osoby intensywnie trenujące wcale nie żyją dłużej. Jak zauważa Cox, zbyt duży wysiłek może wręcz zaszkodzić.
Podobnie jest z dietą. Choć ograniczenie kalorii zwiększa długość życia u myszy i nicieni, u ludzi wyniki są mniej jednoznaczne. Restrykcyjne diety mogą prowadzić do niedożywienia, zwłaszcza u osób starszych.
Również Nir Barzilai, badacz z Albert Einstein College of Medicine, zauważa, że geny, a nie zdrowy styl życia, decydują o długowieczności. Jego badania na amerykańskich stulatkach pokazały, że wielu z nich miało nadwagę, paliło papierosy i nie unikało mięsa.
Przełomowe odkrycia czy ryzykowne eksperymenty?
Póki co, nowe terapie, takie jak manipulacja starzejącymi się komórkami (senescent cells), przynoszą obiecujące wyniki.
Również leki, takie jak intensywnie badana ostatnio rapamycyna mogą zwiększyć odporność na wpływ starzenia u ludzi, ale mogą też wywoływać skutki uboczne, takie jak cukrzyca czy wrzody.
Komponenty roślinne, jak resweratrol czy kwercetyna, również wydają się obiecujące, ale bezpieczeństwo ich suplementacji nie jest jeszcze potwierdzone.
Aleksandra Zaborowska, dziennikarka Wirtualnej Polski
